این روزا که رسانه‌ها (بیشتر از عروسک، توپ، ماشین اسباب‌بازی و…) تو زندگی بچه‌ها نقش پررنگی ایفا می‌کنن، همه‌ی مامان‌ بابا‌ها سر تربیت بچه‌هاشون درگیرن.کتاب “فرزند‌پروری در عصر رسانه”، یه کتاب پربار تو حوزه‌ی روانشناسی و تربیت کودکانه که به‌طور خاص راجع به همین موضوعات صحبت میکنه. (البته خوبه که بدونی تو این کتاب، این مباحث روانشناسی با موضوعات رسانه‌ای و ارتباطاتی قاطی میشه و یه حوزه‌ی میان‌رشته‌ای ایجاد میکنه).نویسنده‌ی این کتاب یعنی گلوریا دیگاتانو، معتقده که وسائل سرگرم‌کننده‌ی جمعی مثل تلویزیون، سینما، موسیقی، رادیو، بازی‌های ویدئویی و کامپیوتری و… درکنار عروسک‌ها، لباس‌ها، ظروف غذا و وسایل دیگه‌ای که ساخته‌شده‌ی جمعی هستن، یه فرهنگ بزرگی رو شکل میدن که بر فرهنگ خانوادگیِ ما مسلطه.دیگاتانو میگه این ماییم که باید فرهنگمون رو بسازیم؛ در غیر اینصورت هویت انسانیِ ما تحت تاثیر فرهنگی برخاسته از صنعت قرار می‌گیره که در چنین شرایطی، دیگه نمیشه امیدی به فرزندپروریِ درست و آینده‌ی بچه‌هامون داشته باشیم.از محورهای اصلیِ کتاب فرزندپروری در عصر رسانه، میشه به این اشاره کرد که ما باید رابطه‌ای آگاهانه با فرهنگِ برخاسته از صنعت داشته باشیم تا بتونیم تاثیراتشو کاهش بدیم و یه فرهنگِ خودساخته برای تربیت فرزندامون بسازیم.